Drrr!! "Śnieg w lipcu" ~ miniaturka

Jestem złym człowiekiem, dlatego teraz pewnie będę starała się coś dodawać, a po trzech dniach znów mi się odechce. To takie smutne. No, ale korzystajmy póki mam motywację!  *ta motywacja to fakt, że jak na razie opublikowały 8 postów w tym roku z czego jeden lub dwa to jedynie notki *reklamy i inne takie* od Neko-san* No, więc! Ja sama nie wiem co to ma być za tytuł. .-. Cokolwiek~

Zapraszam~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Śnieg w lipcu"

To był jeden z tych bardziej słonecznych dni w pierwszym tygodniu wakacji, kiedy to nikomu nie chce się wychodzić z domu, a ciepło topi tłuszcz z ciał ludzi, objawiając to w postaci potu. Izaya leżał właśnie rozwalony na łóżku Shizuo i wachlował się jakąś gazetą wygrzebaną spod łóżka, zastanawiając się jak jego potwór może mieć na sobie cały komplet ubrań od Kasuki i się w tym nie pocić. Ba! On już dawno powinien się przegrzać, a tymczasem koszula nawet nie przykleiła mu się do skóry. Ale spokojnie. Izaya już doskonale to wszystko wydedukował. Potworek jest Potworkiem, więc jego ciało reaguje w potworkowy, a nie ludzki sposób na upał panujący zarówno za oknem jak i w domu. Informator przeturlał się na plecy, a zaraz potem usiadł na brzegu łóżka, patrząc na swojego, od niedawna, chłopaka. Ale jest nim tylko prywatnie. 

- Shizu-chan~ Gdzie idziesz? - spytał, przeciągając wszystkie samogłoski i pomachał nogami w powietrzu, zaraz wstając z łóżka i opierając się o ścianę, kiedy blondyn był akurat w trakcie zakładania butów. - Mam być zazdrosny? - spytał znów, tym razem robiąc dzióbek z ust.

- Mam zamiar iść ci po lody, ale mogę się rozmyślić. - rzucił tylko nim wyszedł, nie wiedząc, że w głowie Informatora zapaliła się żarówka. Już chwilę później stał przy lodówce z szatańskim uśmiechem, zadowolony ze swojego genialnego planu. Nie mógł się już doczekać, kiedy Potworek zobaczy jak pomysłowy jest jego ukochany. I owszem. Warto było zobaczyć to co stało się z ich domem. Shizuo stał w drzwiach wejściowych i nie wiedział czy pomylił mieszkania, czy może przeniósł się do równoległej czasoprzestrzeni. Jednego był jednak pewien. To ta durna pluskwa zrobiła mu z domu Antarktydę! - Izaya.. - zaczął spokojnie, wchodząc powoli do mieszkania. Trudno sobie wyobrazić jak w tym momencie irytowało go skrzypienie "śniegu" pod butami. - Powiedz mi.. - ciągnął dalej, zaglądając do kuchni, gdzie niestety nie było bruneta. - Jak ty żeś to wszystko zrobił?! - wraz z krzykiem byłego barmana, w wejściu do pokoju ukazała się głowa wspomnianej wcześniej durnej pluskwy. 

- Shizu-chan~ Wróciłeś! Nie mogłem się doczekać, abyś zobaczył co zrobiłem! - rzucił i aż zaklaskał w dłonie, zaraz zabierając z rąk blondyna siatkę z lodami. Że też się nie rozpuściły. Gdyby Izaya się odwrócił, zobaczyłby żyłkę pulsującą na czole Shizuo i pewnie już zawczasu zacząłby uciekać, a gdyby Shizuo wszedł do kuchni, zobaczyłby otwarty zamrażalnik i lodowisko na podłodze. 

Sposób wytworzenia przez Izayę takiej ilości śniegu, nadal jest nam nieznany.

KONIEC~