Shizaya ~ "Urodziny Shizuo~!"

Jak zawsze...nie będzie to za długie... ;-; Buu~!! Zua Izu...~!! Gomen...nie uwierzycie, ale zupełnie zapomniałam o urodzinach naszego potworka...o.o Dobrze, że istnieje Facebook~!! =.^.=

Tak, więc...coś tam wam wyskrobałam :*

Zapraszam~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Urodziny Shizuo~!

Jak co dzień, wstałem, ubrałem się, zjadłem śniadanie i wyszedłem do pracy. Na ścielenie łóżka, nie miałem ochoty, więc zostawiłem je tak jak było i niestarannie zamykając drzwi (Można NIESTARANNIE zamykać drzwi~?! O.O dp. Izu) wyszedłem na miasto. Już, kiedy przekroczyłem próg drzwi wejściowych, okazało się, że leje. "Świetnie! A ja nie wziąłem parasolki!" - pomyślałem, równocześnie, cicho warcząc pod nosem, jednak darowałem sobie powrotną drogę, po tych przeklętych schodach. Mówią, że nie powinno się cofać, bo to przynosi pecha. No trudno...żegnaj parasolko. Przynajmniej mogę się pocieszyć myślą, że jeżeli tak pada, menda MOŻE nie pojawi się w Ikebukuro. Tsk...i ja nadal w to wierzę? Niestety...nie ma dziś, żadnego święta, więc chyba sobie daruję, dalsze tego typu, przemyślenia.

Jak zdecydowałem, tak też zrobiłem, dzięki czemu, wpadłem na starszą panią, prawie wszedłem pod ciężarówkę i wpadłem pod motor Celty, za co dostało mi się od mojej bezgłowej przyjaciółki. Tak mi się wydaje, że pomysł z "nie myśleniem" był zły i nie przemyślany z mojej strony.

- Yo, Simon. - zatrzymałem się na chwilę przed barem Rosjanina i przyjrzałem się ulotkom w jego ręce. "Kolejne dziwne danie w ich wykonaniu." - przemknęło mi przez myśl. 

- O, witaj Shizuo. Wejdziesz na sushi? Sushi dobre. - jego łamany Japoński, z początku zawsze mnie bawił, ale teraz się już do niego przyzwyczaiłem.

- Nie mogę. Mam pracę, ale może potem zajrzę. - uśmiechnąłem się do niego i poszedłem dalej. Pomyśleć, że jest on jedynym człowiekiem na ziemi, prawdopodobnie, który dorównuje mi siłą, a i tak, to Izaya jest tym idiotą, któremu zawsze w jakimś stopniu udaje się mnie pokonać. Czyż to nie jest czysty paradoks? Mógłbym go zgnieść jak pluskwę...małego robaka...ale jak to mówią: "Łatwiej pomyśleć, niż zrobić". Albo to jakoś inaczej leciało? Nie wiem. To menda jest od takich rzeczy. (I: Oi, Shizu-chan...przez "takie rzeczy" rozumiesz myślenie? Sh: Nie? I: A ja myślę, że tak. Sh: *żyłka mu pulsuje* Zamknij się, bo jesteś taka sama jak tamta wesz! I: *troll face* dp. Izu)

Kręciłem się w kółko po Ikebukuro, do momentu, kiedy Tom, nie przysłał mi wiadomości, że..."Dzisiaj, w tak ważnym dniu, nie muszę przychodzić do pracy." Aż się zatrzymałem. "Czyżbym zapomniał o czymś ważnym?" - zacząłem się zastanawiać, wyciągając z paczki kolejnego papierosa. Nawet nie zauważyłem, kiedy odpaliłem pierwszego. To już naprawdę jest nałóg, skoro robię to odruchowo, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. 

Po krótkiej chwili namysłu, doszedłem do wniosku, że dalsze zastanawianie się i spacerowanie po tym deszczu, nie jest do końca dobrym pomysłem, więc wykręciłem się na pięcie i ruszyłem z powrotem do domu. Gdzieś w międzyczasie przypomniałem sobie, że miałem wejść do Simona i już chciałem znów zawrócić, tym razem w stronę Russa Sushi, kiedy zaledwie pięć centymetrów od mojej twarzy mignęło mi jasne futerko. Najwidoczniej mendzie się gdzieś spieszyło. Z resztą...mało mnie to obchodzi, a raczej...mało by mnie obchodziło, gdyby nie fakt, że wesz biegała właśnie po IKEBUKURO!

- IIIIzzzaaayyaaa- kuunnn!! - krzyknąłem, przeciągając wszystkie sylaby i wyrywając jeden, ze stojących najbliżej mnie znaków. Pchła zatrzymała się nagle, odwróciła w moją stronę i wyszczerzyła te swoje białe zęby, przyglądając mi się z wrednym wyrazem twarzy. 

- Ohayo, Shizu-chan~! - zaśmiał się na cały głos i podszedł kawałek bliżej, wsadzając ręce do kieszeni. Już ja wiem czego on tam szuka. Uśmiechnąłem się trochę psychopatycznie i rzuciłem w niego pierwszym znakiem. Oczywiście, zrobił bezbłędny unik, jak mogłoby być inaczej.

Złapałem za kolejny znak, ale Izaya nawet nie drgnął. Po prostu dalej stał i wpatrywał się we mnie, tymi swoimi czerwonymi ślepiami. Ugh...jak ja bardzo chcę go zabić.

- Wybacz Shizu-chan, ale muszę narazie lecieć~! Dziś jest bardzo ważne święto i dlatego, spotkamy się później~! - pomachał mi swoim nożykiem na pożegnanie i tyle go widzieliście. No i kolejny pieprzył o jakimś święcie. Czy naprawdę tylko ja o czymś nie wiem? Pewnie po prostu zapomniałem.

- Eh...muszę w końcu odstawić te proszki od Shinry. - mruknąłem sam do siebie i rezygnując z udania się na sushi, wróciłem prosto do domu. Pierwsze co zrobiłem po przekroczeniu progu swojego domu, wszedłem (O Boże~!! *O* Przez chwilę chciałam napisać "weszłę" o.o dp. Izu) do kuchni, wyjąłem z lodówki kartonik mleka i napiłem się. (Shizu-chan...co jeszcze robi się mlekiem?? -.- *mruży oczy, zastanawiając się* Oświeć mnie, bo nie wiem ;-; dp. Izu) Spojrzałem na zegarek. <10:17> Właściwie mam dla siebie jeszcze cały dzień, więc...

I w ten oto sposób, poszedłem spać. (Bardzo ambitne, nie powiem... dp. Izu) Kiedy wstałem, za oknem było nadal dość jasno. "Ile ja spałem?" - przeciągnąłem się i spojrzałem na zegarek stojący na szafce, obok sofy. Tak jakoś nie fortunnie wyszło, że położyłem się na tym nie wygodnym meblu, ale koniec tematu. <15:35> Pięknie. Przestałem się pięć godzin.

Wstałem i po chwili zastanowienia (Strasznie dużo się dzisiaj zastanawiasz Shizu-chan ;-; dp. Izu) doszedłem do wniosku, że jestem głodny, a z racji, że moja lodówka jest, praktycznie pusta, postanowiłem, że jednak skorzystam z zaproszenia Simona.
Po przebyciu, praktycznie tej samej drogi, co rano, doszedłem do Russa Sushi i jak na dobrego klienta przystało, zamówiłem danie z kategorii "Cokolwiek". Naprawdę byłem głodny i szczerze powiedziawszy, zjadłbym cokolwiek, żeby tylko zapchać czymś żołądek. "W drodze powrotnej, muszę zrobić zakupy." - zanotowałem w swoim niewidzialnym notesiku, gdzieś w odmętach swojego mózgu. (O.O dp. Izu) Po chwili, przyszedł Simon z "moim" zamówieniem. Dobrze powiedziane. Przyszedł, ale z odejściem miał pewne trudności, przez co czułem się dziwnie, kiedy patrzył jak jem.

- I co Shizuo? Smakuje ci? - uśmiechnął się do mnie szeroko. Czasem naprawdę wydaje mi się być jak dziecko. Odkiwnąłem potakująco głową, przełykając kęs jakiegoś sushi z...musztardą? W sumie nie było takie złe. (No czemu...czemu nie "zue" ;-; dp. Izu)

- Ile płacę? - spytałem, kiedy już skończyłem jeść. Rosjanin uśmiechnął się jeszcze szerzej, a ja popatrzyłem na niego z nieukrywanym zdziwieniem. Ma dzisiaj strasznie dobry humor...ciekawe dla...

- Na koszt firmy. To być prezent dla ciebie. Wszystkiego najlepszego Shizuo. - poklepał mnie po ramieniu i zostawił całkiem oszołomionego. No tak! Dzisiaj są moje urodziny. To o tym mówił Tom i...zaraz, zaraz, zaraz...skąd menda wie, kiedy mam urodziny? Choć w sumie...pewnie mówił o czymś innym. 

- Dzięki. - odpowiedziałem za odchodzącym murzynem i po zapaleniu papierosa, wyszedłem z knajpki. Pomyśleć, że wszyscy pamiętali o moich urodzinach...no może prawie wszyscy, oprócz mnie. Czyż to nie zabawne? Zaśmiałem się cicho pod nosem i zaraz potem, usłyszałem cichy dźwięk sms'a. Po odebraniu go, okazało się, że były to życzenia od Kasuki. "Czyli, jednak chyba tylko ja zapomniałem o własnych urodzinach." - uśmiechnąłem się pod nosem, odpisałem, że dziękuję i ruszyłem na krótki spacer. 

Kiedy doszedłem do głównego parku, robiło się już ciemno, a tutejsza (Tutejsza? Czy tamtejsza?? o.o dp. Izu) fontanna naprawdę ładnie wygląda w blasku zachodzącego słońca.

- Zaczynam myśleć jak jakiś cholerny romantyk. - burknąłem do siebie pod nosem i wrzuciłem do wody, jedną monetę. "Ciekawe co robi teraz pchła? I o jakim świecie mówił? Ciągle nie może mi to dać spokoju." - kiedy wróciłem do siebie, zdałem sobie sprawę, że tuż przede mną stoi nie kto inny jak menda. Aż się we mnie zagotowało, jednak, chęć uderzenia go, jakoś mi dzisiaj przeszła. Może to dlatego, że przed chwilą o nim myślałem? A może po prostu dlatego, że są dzisiaj te moje urodziny i na dodatek, jako jedyny o nich zapomniałem? Sms'y od Shinry i Celty, dostałem chwilę po tym od Kasuki, co utwierdziło mnie w przekonaniu, że jednak jako jedyny zapomniałem o swoim święcie. 

- Będziesz tak stał? - mruknąłem w jego stronę, na co odpowiedział mi, przez chwilę, zdziwioną miną. Pewnie spodziewał się, że rzucę w niego ławką, na której aktualnie siedzę lub wyrwę najbliższą latarnię, no ale cóż...życie potrafi nas czasem zaskoczyć. - Co tam masz za plecami? - spytałem obojętnie zauważając, że przez cały czas trzyma ręce za plecami. 

- No, bo wiesz Shizu-chan... - czy mi się wydaje, czy menda się rumieni?! - Dzisiaj są twoje urodziny i tak sobie pomyślałem, że... - mówiąc to wyciągnął z za pleców małego, brązowego kotka, na dodatek ubranego w identyczną, tylko, że mniejszą niż on kurtkę z futerkiem. Kiedy to zobaczyłem, miałem ochotę zacząć się śmiać, ale z drugiej strony, wydawało mi się to urocze, więc jedyne na co się zdobyłem był delikatny uśmiech w stronę zwierzątka i zdziwione spojrzenie skierowane do mojego...no właśnie...do mojego WROGA!

- A ten kot to...? - co chwilę przenosiłem wzrok ze zwierzęcia na, w moim mniemaniu, jego właściciela.

- Jest dla ciebie~! No wiesz...tak pomyślałem, że...w sumie nie wiem co myślałem. - wybełkotał na jednym wydechu, przez co zachciało mi się śmiać. Na dodatek, z każdym następnym słowem robił się coraz bardziej czerwony na twarzy. Muszę przyznać, że nawet menda, z rumieńcami, wygląda uroczo. - W sumie, to...można powiedzieć, że dałem ci go, żebyś nawet w wolnym czasie, myślał o mnie...eee...ale powiedzmy, że to dlatego, że chcę cię prześladować, nawet kiedy nie ma mnie w mojej wspaniałej postaci~! - wyszczerzył się znów, kładąc mi zwierzątko na kolanach i siadając obok mnie na ławce. 

- Bardzo śmieszny dzień. - zaśmiałem się biorąc zwierzątko na ręce i przyglądając mu się od dołu. - Najpierw wszyscy dookoła pamiętali o moich urodzinach, tylko nie ja, a teraz dostałem prezent od swojego wroga numer 1. - znów się zaśmiałem, tym razem przytulając do siebie kotka. Musiałem wyglądać naprawdę zabawnie, bo nawet Izaya, cicho się zaśmiał. - No co?

- Nic. Po prostu...naprawdę jesteś niesamowity Shizu-chan~! - uśmiechnął się...tak jakoś inaczej niż on i zapadła między nami zupełna cisza, przerywana jedynie cichym mruczeniem kota. - Wiesz Shizu-chan...myślałem, że będziesz się zastanawiał, skąd wiem, kiedy masz urodziny~! - zaczął w końcu.

- Zastanawiałem się, ale uświadomiłem sobie, że w końcu jesteś najlepszym Informatorem w Tokio. - zaśmiałem się cicho i znów zapadła cisza.

Nie mam pojęcia jak to się stało. Izaya tak po prostu odwrócił się w moją stronę i połączył nasze usta, na krótką chwilkę, po czym zerwał się na równe nogi, zaśmiał się na cały głos i odbiegł machając do mnie ręką i krzycząc: - Do jutra Shizu-chan~!

Jeszcze przez chwilę siedziałem tam oszołomiony, jednak w końcu, moje kąciki ust delikatnie uniosły się w górę. To było cholernie miłe.

- Do jutra. - odpowiedziałem w przestrzeń przed sobą, gdyż Informator już dawno zniknął mi z oczu. Nie mam pojęcia co go dzisiaj napadło, ale wiem jedno...ta menda, jeszcze wiele razy mnie zaskoczy.

Nie ruszyłem się z miejsca, jeszcze przez jakiś czas, jednak w końcu wróciłem do domu, a byłem tak padnięty, że mało myśląc, nadal z kotkiem na rękach, od razu poszedłem do sypialni, przebrałem się w pierwsze lepsze, dresowe spodnie i położyłem się spać,mocno przytulając do siebie małe zwierzątko.

"Teraz naprawdę często będę o tobie myślał." - z tą myślą, zamknąłem oczy i oddałem się w ramiona snu.

KONIEC~!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Uuuu...a teraz mnie wszyscy wybuczą ;-; (jest takie słowo w ogóle?? o.o) Nie dość, że zapomniałam o urodzinkach Shizuosza, to na dodatek, wstawiłam takie krótkie...;-;

Ale to wina mojej "dobrej, ale krótkiej" pamięci. ;-;

No cóż...ostatnio i tak nikt nam tu nie czyta i nie komentuje, ale mam nadzieję, że jak już ktoś tu zajrzy (za milion lat świetnych) to wyrazi swoje zdanie na ten temat. =.^.=

A właśnię...wstawię wam pięknę zdjęcię, którym się inspirowałę :3

Oto ono:

Hahah~!! Datę i "Wszystkiego najlepszego Shizuo!!"...a no i serduszko...sama dorobiłam w Paincie :3 Izu ~ miszcz painta :3

Pozdrawiam~!